List do Janusza Korwin Mikke

Drogi Panie Januszu

Zbliżają się wybory. W związku z tym od wielu osób z mojego otoczenia namawia mnie abym oddał na Pana głos. Nie zrobię jednak tego. W moim odczuciu prezydent to osoba, która (podobnie jak na przykład rzecznik praw obywatelskich) powinien reprezentować każdego Polaka. Pana niechęć do środowisk gejowskich ("Nie będę używał słowa na g bo mi się z gównem kojarzy"), feministek (tytuł szowinisty roku 2007) czy niepełnosprawnych (tutaj) sprawia, że odnoszę wrażenie, że nie reprezentowałby Pan jako prezydent godnie tych ugrupowań.

Całe to zamieszanie przypomniało mi o liście, który zaadresował Pan do ateistów (w tym również do mnie) i na który chciałbym Panu odpowiedzieć.

W pierwszych zdaniach próbuje pan zbić wszystkie argumenty ateistów (takie jak problem zła, paradoks omnipotencji) stwierdzeniem, że Boga nie obowiązuje logika. Jeśli założymy, że Boga nie obowiązuje logika to nie możemy być pewni, że to co napisane jest w Biblii jest prawdziwe. Mało tego - Bóg mógł w niej umieścić prawdziwe kłamstwa albo fałszywe prawdy. Bóg mógł napisać Biblię aby ludzie czynili zło na świecie (co łatwo doświadczyć empirycznie) a pomimo tego zostać idealnym i dobrym ojcem. Bóg może istnieć i mówić prawdę mówiąc "nie istnieję". Nie może Pan wiedzieć czego Bóg chce, bo nie można logicznie wywnioskować, co Bóg chce na podstawie tego co mówi. Każde zdanie zaczynające się od "Bóg chce...", "Bóg żąda..." nie można traktować serio. Nie może pan wywnioskować kto pójdzie do nieba, a kto nie. Może do nieba zostaną wzięci tylko chrześcijanie, może tylko prawosławni, może tylko ateiści, może tylko księża, może tylko kucharki, może tylko śpiewacy operowi, może tylko chomiki, może tylko krzesła, może tylko Janusz Palikot. Nie może Pan też stwierdzić, że Bóg wyśle dobrych ludzi do nieba. Może wyśle ich do piekła. Może wyśle ich do piekła w powiecie sztumskim. Może wyśle ich do roku 1325 przed naszą erą. A może wyśle ich do łóżka. Zakładając, że logika nie stosuje się do Boga nie może Pan wiedzieć jak dostać się do nieba. Ba! Nie może Pan nawet wiedzieć gdzie Pan żyje i gdzie się Pan znajduje. Bóg może się nabijać z Pana tworząc sztuczną iluzję rzeczywistości. Może kasować Panu wszystkie wspomnienia co 10 minut i zastępować je nowymi. Reductio ad absurdum.

Pisze Pan dalej o problemie egzystencjalnych. Mówi pan: "O! My go rozwiązaliśmy, a wy nie!". Jest to w moim odczuciu zdanie fałszywe. Po pierwsze dlaczego Pan uważa, że nie znalazłem sensu życia? Znalazłem go i czuję się z nim dobrze. Po drugie uważam, że Pan panie Januszu go nie znalazł. Stwierdzenie, że "żyję po to aby mieć życie wieczne" jest argumentum ad infinitum i spychaniem odpowiedzi "na później". Bo jaki będzie sens Pana życia Panie Januszu gdy osiągnie Pan życie wieczne? Nie podoba mi się również Pana nacisk "musicie odpowiedzieć na pytanie jakie jest sens życia". Guzik! Wcale nie musimy. Choć ja osobiście znalazłem sens mojego życia to szanuję moich braci ateistów którzy mówią, że być może takiego sensu o jakie Panu chodzi w ogóle nie ma. Trudno mi nie przyznać im po części racji. Tak na prawdę Panie Januszu to nie jest tak, że wy macie odpowiedź na pytanie o sens życia a my nie. Tak na prawdę to jest tak, że ta konkretna odpowiedź na pytanie o sens życia was w zupełności zadowala, a nas nie.

Dalej pisze Pan, że wiara w Boga sprawia wam przyjemność i nawet jeśli Boga nie ma to Wy i tak lubicie się pomodlić, pójść do kościoła, bo to sprawia wam przyjemność. Zastanawia się Pan dlaczego zatem niektórzy ateiści próbują wykrzyczeć, że Boga nie ma. Ujmę to w ten sposób. Niech Pan wyobrazi sobie, że ma Pan przyjaciela Bartka (chciałem na początku wprowadzić przyjaciółkę Agatę, ale znając Pana stosunek do kobiet...). Zna pan również pewnego wróżbitę i wie Pan doskonale, że jest to oszust. Pana przyjaciel Bartek udał się do wróżbity, a ten mu powiedział że wygra on miliard złotych na loterii i będzie bardzo bogaty do końca życia. Nie powiedział mu jednak kiedy. Bartek uwierzył mu w każde słowo i zmieniło to jego dotychczasowe życie o 180 stopni. Bartek jest teraz bardzo szczęśliwy. Rzucił swoją pracę, wziął kredyt (spłaci go kiedy wygra) i żyje szczęśliwie. Pytanie numer jeden: Czy powiedziałby Pan Bartkowi, że ten wróżbita to oszust? Pytanie numer dwa: Czy będąc na miejscu Bartka chciałby Pan aby ktoś Panu powiedział, że nie wygra Pan tego miliarda? Pewnie Pan krzyknie: Hola, hola! Ale ja wiem, że ten wróżbita to oszust, a ty nie wiesz czy Bóg istnieje czy nie. Odpowiadam: ale ja wiem, że Biblia nie jest prawdziwa, a pan nie wie czy Bartek faktycznie nie wygra tego miliarda.

Dalej próbuje mnie Pan przekonać, że katolicy nie zabijają i nie kradną tylko dlatego że boją się gniewu bożego. I że gdyby nie wierzyli, że spotka ich gniew boży to by zabijali i kradli. Tak! Na prawdę pan coś takiego napisał! Nie ma Boga to wszystko wolno! "Powtarzam: z politycznego punktu widzenia jest obojętne, czy Pan Bóg istnieje, czy nie istnieje; ważne: by ludzie wierzyli, że istnieje." "Nawet więc, jeśli w Niego nie wierzycie, to w Waszym interesie jest siedzieć cicho - a nawet przekonywać innych, że On istnieje!" To straszne co Pan wygaduje. Odsyłam pana do wikipedii oraz do mojej wcześniejszej notki o moralności. Ponad połowa Czechów nie wierzy w Boga. Mimo co Pan twierdzi nie boję się wyjść na ulicę Czech w obawie przed zamordowaniem. Ponadto nie wiem dlaczego usprawiedliwia pan kłamstwo w imię interesu społecznego - czy to w ogóle jest moralne?

Co do Pana fałszywej (w moich oczach) opinii, że głoszenie ateizmu jest nieracjonalne nie będę się odnosił, bo przesłanki na których Pan oparł argumentację legły w gruzach w powyższych akapitach.